Değerli
Okurlarım,
Termik
santrallerin çalışma ömrü 30-yıl olarak bilinir, ama pratikte
nedense 20-yılı geçemez, bizim ülkemizde 10-yılı geçenler bile
sayılıdır. Günümüzde ucuz tasarımlı doğu üretimi
santrallerin ömrü deneme süresini geçemiyor, inanamayacaksınız
ama bu süre şimdilerde 2-3 yıl.
Yedeksiz
kötü tasarım ucuz oluyor, yedeksiz ucuz besisuyu pompaları düzgün
çalışmıyor, bilgisayar kontrolleri çabuk bozuluyor, kömür
değirmenleri devreden çıkıyor, kurum üfleyiciler çalışmıyor,
elektrofiltreler küçük tutulmuş yetmiyor, istenen bacagazı toz
tutma limitlerine düşemiyor, bacagazı kükürtsüzleştirme
tesisleri ya yok, ya da yetersiz.
Herşey
tasarımın çok ucuz olmasına endekslenmiş. Böyle ürünler,
tasarımlar, termik santraller Batı Avrupa'da yok, Amerika'da yok.
Bizde neden var? Neden denetleyici kurumlar engel olmuyor?
Eskiden
TEK (sonrasında EÜAŞ) döneminde, termik santral kabullerinde
"60-gün non-stop" durmaksızın çalışma şartı vardı.
Santrali yapan müteahhit gurup, 2-yıllık geçiçi kabul dönemi
öncesinde, "60-gün" devamlı durmaksızın santrali
çalıştırarak sistemin güvenilirliğini alıcıya ispatlardı. Bu
şartı yerine getiremeyen santraller kabul edilmezdi. EÜAŞ
şartnamelerinde bulunan eskiden geçerli yaptırımları burda
bilgilerinize sunuyorum.
-
Deneme işletmesinden önce termik santralin 72 saat sürekli tam
kapasitede çalışması istenir.
-
60-günlük deneme işletmesinde, termik santralden 60 günlük tam
kapasitesinin %75’ini üretmesi beklenir.
-
60-gün devamlı çalışma içinde herhangi bir nedenle santralin 5
defadan fazla devre dışı olmaması, duruşlardan hiç birinin 24
saati geçmemesi, gerekir.
-
Şayet termik santral işletmede yukarda belirtilen şartları
sağlayamazsa, gerekli iyileştirmeler yapıldıktan sonra 60 günlük
deneme işletmesi yeniden tekrarlanır.
-
Deneme işletmesini başarı ile tamamlanması durumunda performans
testleri yapılarak termik santralin geçici kabul yapılır.
-Geçici
kabul ile kesin kabul arasındaki iki yıllık sürede de yılda en
az 5000 saat maksimum yükte, 3000 saat %50 yükte çalışmasının
sağlanması gerekir.
Kamu
santrallerinde buhar kazanları testleri için Alman DIN-1942, türbin
testleri için DIN-1943 uygulanır idi. Bu testler Amerikan EPRI
şartlarında yenilendi değişti, yeni kurallar kondu. 1995 tarih ve
22280 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girmiş
olan "Elektrik Tesisleri Kabul Yönetmeliği" kesin kabul
kapsamında çok sayıda deney var, ancak "60-gün" şartı
artık yok. EÜAŞ kendi şartnamelerine "60-gün" kuralını
koyuyor, ama yeni yatırım yapma bütçesi yok.
Cezaya
tabii garanti maddeleri özel sektör sözleşmelerinde çok azdır.
Bunların başlıcaları ünite gücü, kazan verimi, türbin ısı
tüketimi (heat rate), emre amadelik garantisi ve gecikme cezasıdır.
Deneme süresi özel sektör santrallarında 10-30 gün arasında
değişmektedir. Mevzuatımıza göre elektrik satışı ancak Geçici
Kabul yapıldıktan sonra, yani Ticari İşletmeye geçtikten sonra
yapılabilir. Önceki test döneminde yapılan elektrik üretimi
ulusal şebekeye bedava verilmek zorundadır. Yatırımcılar bedava
elektrik verdikleri süreyi kısaltmayı tercih etmektedirler.
Özel
sektör yatırımcıları “mutlaka en ucuzu olacak” prensibi ile
çalışmakta, ve kalite, verim, emre amadelik konusundaki uyarıları
dikkate almamaktadır. Özel sektör sözleşmelerinde garanti süresi
genelde bir yıldır. Yatırımcıların çoğunda santral şartnamesi
hazırlayabilecek personel yoktur. Satıcı firmaların getirdiği
teknik ve idari şartnameler, çok küçük değişikliklerle
sözleşme haline gelmektedir.
Günümüzde
yeni santralleri, en ucuza yapan uzak doğu müteahhitlerinden
ürün-ekipman satın alma tercihi var. Finansmanı satıcı
sağladığı için, malı sahibi yerli yatırımcı gurup hemen
hemen hiçbir şart öne süremiyor, ne teslim edilirse kabul ediyor.
Bu doğru değil. Ortalık 2-3 yıllık deneme süresi sonrasında
zor çalışan, devamlı yenileme (rehab) isteyen, yedek parçası az
veya olmayan, problemli santrallerle doluyor.
"Ucuz
mal alacak kadar zengin değilim- I'm
not rich enough to buy cheap things" şeklinde
hemen her dilde benzeri mevcut bir anlayış vardır. Bağımsız
denetim kurulları çalıştırarak, termik (ve nükleer) santral
kabul kuralları içine "60-günlük non-stop durmaksızın
çalışma şartını" mutlaka koymamız, bağımsız
kuruluşlarla durumu ciddi denetlememiz, lazım diye düşünüyorum.
Yerli
kömüre uygun termik santrallerin tasarımı, yapımı işbitiminde
kaçıp gidecek yabancı firmalara bırakılmayacak derecede ciddi
bir durumdur. Bugüne kadar hiçbir ciddi kömürlü termik santrali
yerli firmalar yapmadı, yapamadı, finansman sağlanamadı,
verilemedi. Termik santralleri yerli firmalar yapabilirler,
yapmalılar.
Haluk
Direskeneli, ODTÜ Makina Mühendisliği 1973 mezunu olup,
mezuniyetinden itibaren, kamu, özel sektör ve ABD – Türk yabancı
ortaklıklarda (B&W, CSWI, AEP, Entergy) ağırlıklı olarak
termik santral temel/ detay tasarım, imalat, pazarlama, teklif,
satış ve proje yönetimi konularında çalışmış, bugüne kadar
termik santral tasarım yazılımları konusunda yerli piyasaya,
mühendislik firmalarına, yatırımcılara ve üniversitelere
danışmanlık vermiştir. MMO ve ODTÜ Mezunları Derneği Enerji
komisyonları üyesidir.
2015-05-30
Ankara
No comments:
Post a Comment