Last June, I had an office meeting with my school friend. We evaluated the current local market situation, how to create new opportunities, where to apply for new tenders etc
Then we completed the agenda items, I thanked and left the office. I returned to my car, loaded the back trunk with my hand bag, ready to get in and drive off.
A young man with decent clothing at his early 20s approached and said ”Sir I completed my military service and left army as of yesterday. Now I have to go home but I have no money. Could you care some money so that I buy my coach ticket to enable me to go back home??” I looked for some money, unfortunately I had none, I apologised. He murmured by himself and departed.
I was so unhappy afterwards. I wished to have some money to give him to help him to go home.
However after 2-3 months, my wife had some issues to handle at the downtown. I drove her to that point, parked my car waited for a while. I wanted to get some fresh air. At my backward, I heard the same story, the same voice tone, same young man, with same wording. This time in a very short period of time, I told him that he made me feel so displeased of myself a few months ago. But now I understood that his story is not true and I will not feel guilty this time. He got angry, murmured and left again
This month a young decent woman came to doorsteps of our house, said she had children, and need money to survive. Poor me again, I looked for some cash money and gave her. She later went to the other nearby houses and collected a reasonable amount of money.
Last year in London Underground entrance, a young school girl asked me some coin to pay ticket to go home. I gave her some coin, she then in the train, made fan of this activity with her friends.
Last week, a small boy was at the parking lot of our nearby supermarket. He asked some money to pay in-city bus ride to go home. After my shopping, I saw him again in the same parking lot, asking money from other newcomers.
Yesterday in our city downtown area, a man with decent clothing approached me and asked money for some reason,
I give money to the clerks working in cinema, showing our seats. I always keep some small cash for them. I always give tip to waiter in the restaurant. I always give some small tip to the boy cleaning my car, workers repairing my car, cleaning my car window, making pressure adjustment of my car tires, some money for our house cleaning assistant, I always try to make these working service people feel better if they make some service business, with some reasonable tips. I have some reasoning, but these requests are now different and getting more in number, and more in persuation.
Those asking at the street with no purpose, with some sad story, makes me so weird
And the number of these people are getting higher every day. We cannot walk free from these people. Do you feel the same??
Haluk, söylediklerine aynen katılıyorum. Sıraladığın bahşişler mutlaka verilmeli, bunlara bakkal-manav- berber-terzi çırakları, su bidonları taşıyanlar ve tüm benzerleri eklenmeli, hatta içimizden geliyorsa aldatmacaya yönelmeden bazı dilenenlere bile (çok yaşlılar, çocuklar) birşeyler verilmeli. Aldatanlar ise (her konuda olduğu gibi) bizleri aptal yerine koymaya çalıştıkları için kabul edilmesi bu kadar ağır geliyor herhalde, bu da bence insanca bir duygu ve hakkımız. Yıllar önce büromuzun önünde yere yatıp ağzından köpükler saçarak kıvranan bir genç adamı hastaneye götürmek için çok uğraşmış, gitmek istemeyince yaptığının numara olduğunu anlamış ve çok üzülmüştüm. Meğer ağızlarına sabun köpüğü dolduruyorlarmış. Şimdi ne zaman yerde yatıp sara krizi geçiren birini görsem, "numaracı" diye düşününüyorum ama beynimin bir köşesinde beni çok rahatsız eden bir soru hep var : "Ya sahiden hastaysa ve ilacını alamıyorsa ?" Yürüyüp gidiyorum ama, yine üzülerek.
ReplyDeleteFatma
Bu durumda dilenen kisiye verilen para ile; calisma ve uretme tesvik
ReplyDeleteedilmemis oluyor.
Bir yaz gunu arabada hanimi beklerken arabanin yaninda cop karistiran iyi
giyimli bir genc gormustum.
Benden hicbir talebi de olmamisti.
4-5 ekmek alabilecegi kadar bir kagit parayi "alirmisin" diye uzattim,
gururunu da kirmamaya calisarak.
Kendimi cok iyi hissederek arkama yaslandim, beklemeye devam ediyorum.
Dikiz aynasinda gozume carpti, cocuk biraz ileride durmus kagit parayi gunes
isigina dogru tutuyor.
Dondum izlemeye basladim;
Bir sure inceledi, sonra burusturup yere atti, sonra yerden aldi, getirip
ikiye yirtarak yakinimdaki cope atti.
Cocugun aklen noksan oldugunu tahmin edememistim.
Copte attigi parayi arasam olmaz, bir goren olsa hakkimda ne dusunecek diye
dusunup guldum kendime.
Ben parayla ogrendim ama size tavsiyem.
1- Delilere cok para vermeyin.
2- Hanimlari cok beklemeyin.
Bu arada Haluk bey!
Sizin para konusunda umit vaad eden bir goruntuye ve bununla uyumlu bir
vicdana sahip olduguz seziliyor.
Benim de son gunlerde biraz nakit acigim var, musaitseniz 50-100 ne uygun
gorurseniz, cok sevindirirsiniz.
En kisa zamanda geri oderim inanin. Hangi bankayla calisiyorsaniz bildirin,
hesap numarami verebilirim.
Sevgilerimle,
CEM
Dear Haluk, do not be deterred from your giving. We must be discerning
ReplyDeletein our giving because many want to deceive. If someone askes me for
money because they're hungry, I'll walk them to a fast-food outlet and
buy them a meal. If they need more like fares, walk with them to a bus
stop and pay for the ticket. They are really asking you to be fed or
to travel. If people want money from you as a career, let them ask
someone else.
Discern, if you can, what the true needs are and give accordingly but
never, ever stop giving so long as you are able. That's not for any
future reward either (that mindset detracts from the giving). Just
give .... because you can!
Cheers,
Manfred.
Brissie, Oz-Bloody-Stralia.
No Haluk, it does not make me feel weird.
ReplyDeleteLook I am on a business trip to San Diego. Just yesterday a woman in her 30's approached me at the parking lot and for a dollar. I did not have my wallet with me but had some 75 cents change in my pocket I gave it to her. (So even in rich California people beg.)
Back home, people beg on street corners. If my car stopped at a red light, I will hand them a dollar. (Most likely he will go buy a beer or use it to get some drugs.)
Why do I do that? Am I stupid????
No sir... I am none of that.
I know for a fact how hard it is to beg for money even if it is for few pennies.
I calculate that if a person can lower himself or herself so much, I
will oblige with a few dollars.
It is that simple.
(The one that I hated, and I hated it because I was stupid: 10 yrs ago
one day coming back to my apartment, someone stopped me to tell me that he left his house keys and wallet at a store and that if I could drive him back to the store. I was too tired to go back. He then asked if he could borrow $5 to get a taxi to go back. I gave him the $5. Never saw him again. That was stupid....)
Alp Kocaman
Dear Haluk
ReplyDeleteWhat a lovely generous man you are. I too have been fooled by these confidence tricksters. In one case; in Cardiff, Wales, there was an elderly man in trousers, pyjama tops and carpet slippers in the pouring rain asking if I could help him by giving him money to make a phone call so his son could pick him up. His story was that he was waving his son off to work in the morning when the front door slammed shut behind him. And as he was without keys and the means to phone his son, he'd been wandering around town all day. Of course I gave him money even though I had little to spare. But after that I saw him many many times telling the same story and a year later he told the same story to me again.
I was fooled again one night in Bristol when for some reason I was
outside a pub and was approached by a young man in seemingly great
distress. His wife was in labour and he was too frightened to wait
for an ambulence, he needed money to take her to the hospital. I
didn't have any money on me at the time, so I went inside the pub
where my boyfriend was and asked him to help the young man. My
boyfriend was a nurse and had many times delivered new borns because
he had been brought up on a farm. Naturally he went to give the
young man practical help, not money. The young man did not have a wife and my boyfriend was not pleased at all! (He swore a lot in
Gaelic, at least I assume it was Gaelic!)
But once I needed help myself, I was travelling to my grandaughters
Christening when my purse was stolen and a kindly old lady gave me the money to be able to return home. Her kindness made sure I did
not miss an important family event. No doubt when she told her own family, they would've believed I had taken advantaged of her, but it was genuine. Kind people make the world a nicer place, it's such a pity that others take advantage of it.
Alison
Verilmesinden bahsetiginiz para aslinda ikiye ayrilir.
ReplyDeleteSana hizmet edene verilene bahsis, dilenene verilene sadaka deniyor genelde;-)
Ben genelde sadakaya karsiyim. Bu arada örnegin otoyollarda trafik sıkısıklıgından yararlanarak her türlü mazleme satanlara da dilenci / sadakaci gözü ile bakiyorum. Daha dogrusu 3kaatci.
Bahsis verilenlerin cogunun tek gelir kaynagi bu. Veya gelirlerinin önemlibir orani.
Burada -niye bahsis vereyim, zaten bu hizmeti vermek zorunda sirket - düsüncesi cogu yerde hatali.
Yil 1971 - 72. Mehmet Dalkilic'in da (ME72) oldugu bir gurup bir yerde yemek yiyoruz.
Hesap istendi, ödendi. O zamanlar herseyin nakit olarak ödeme yapildigi dönemler. Hesap üstü geldi. Bunu bahsis olarak birakcagiz masada. Bu sirada tipik bir davranisla kahve söylendi, nasil olsa ödenmeyecek ya. Tam kalkarken birden kahvelerinde hesabı geldi. Herkes bozuldu ve bahsis bitrakcagimiz parayi aldik, kahveleri ödedik, gerisini cebimize koup ciktik oradan.
Cem BAYSAL
Sokakta dilenenlere artık eskisi gibi iyi davranamıyorum, hatta acıma duygumu bile kaybetmek üzereyim.
ReplyDeleteÜlkemizde neyazık ki sahip olduğumuz bütün güzel değerlerimizi yitiriyoruz. Eskiden komşumuza yardım ederken, annem kimse duymasın bilmesin isterdi.
Şimdi insanlar gösteriş şeklinde kamyonların arkasına eşya yüklüyorlar ve bunların üzerine atlayan bir sürü insan.
Fakir ve onurlu insanların bu yardımlara yaklaşmadığına eminim. Bu yüzden çevremde bu türde insan olup olmadığına bakıyorum onlara yardım etmeye çalışıyorum.
hele de sokakta "abla karnım aç" diyen çocuklara, "git, seni çalıştıran insandan karnını doyurmasını iste diyorum" ...
kısacası, gün geçtikçe yaşadıklarımıza daha çok üzülüyorum. Temizleyicilerin 350 Ytl ile çalıştığını biliyorum, bayramda yardım yapayım diyordum, sonra öğreniyorum ki, kızına 900 Ytl 'lik cep telefonu alıyor. Oysa benim cep telefonum bugün piyasada 50 Ytl'ye satılıyor.
Sonuç!!! insanlar bozuldu, insanlık yok oluyor!!!
Aynı şeyleri yurt dışında bende yaşadım, erkek arkadaşımdan ayrıldım, metroya binmek için bozuk para verirmisin şeklinde ağlayan bir kıza 2 euro vermiştim, sonra arkamı döndüm baktım herkese aynı şeyi söylüyordu.
Yurt dışında da verdiğim son 2 euro o oldu...:-)
Bir keresinde muayene ettiğim dializ hastası bir bayanı sürekli tedavi gördüğü hastaneye sevketmiştim.Otobüs,dolmuş uğraşmasınlar diye de kocasını bir kenara çekip,taksi parasını borç olarak vereyim,siz bana sonra ödersiniz demiştim.Adamın gurununu incitmemek amacıyla bu şekilde konuştum.Aradan epeyce bir zaman geçti,hastanın kocası birgün karşımda.Doktor hanım,borcumu ödemeye geldim,ne zamandır arıyorum sizi dedi.Çok şaşırdım,teşekkür ettim ama parayı geri almadım,size yardım olsun diye verdim diyemedim de, çocuğunuzun ihtiyacını alırsınız diyerek yolladım adamı.Bence doğru insana yardım etmişim.Bu beni çok mutlu etti.
ReplyDeleteDiğer taraftan 1988 yılında Hacettepe Tıp'ın önünde memleketine gidecek otobüs parası olmadığını söyleyen birine de acıyıp yol parasını vermiştim.Taşradan büyük şehre geldiğim ilk yıldı, ilk kandırılmam o oldu.Bir daha da yolda rastladığım hiçbir dilenciye para vermedim.
Maalesef ülkemizde,özellikle dilencilik,kolay yoldan para kazanma amaçlı iyi niyetli insanları kandırma giderek artıyor.Bu çok üzücü ve düşündürücü.
İyi Bayramlar!
Mine